Przyroda zaskakuje każdego z nas. Nie mamy tak naprawdę pojęcia, ile na świecie istnieje różnorodnych gatunków zwierząt. Staramy się je wszystkie odkryć, ale i tak nie uda się to w stu procentach. Natura zawsze pozostanie małą tajemnicą dla świata ludzkiego. Zwierzęta, choć nie mają rozumu, potrafią działać równie skutecznie co ludzie. Używają instynktu, aby wytropić ofiarę i znaleźć pożywienie. Starają się przetrwać każdego kolejnego dnia i wielu z nich się to udaje. Drapieżniki przeżywają, ofiary umierają. W przyrodzie działa prawo większego i silniejszego. Nazywa się to selekcją naturalną. Sprawia, że przetrwać mogą jedynie najlepsze egzemplarze z danego gatunku. Nikt nie broni słabszych, każdy sam musi zadbać o swój interes. Matki opiekują się swoimi młodymi tylko kilka dni, tygodni po urodzeniu, w zależności od gatunku. Potem muszą poradzić sobie same. Nauczyć się bronić i zdobywać pożywienie. Dzięki temu poradzą sobie w każdych, nawet najtrudniejszych warunkach. U ludzi jest inaczej. Dbamy o nasze dzieci tak długo jak to potrzebne. Czasem nawet trzydziestoletni mężczyzna mieszka dalej z mamą, zjada jej obiadki i korzysta z tego, że nie musi sprzątać. Godne podziwu jest tutaj korzystanie z okazji. Po co robić coś samemu, jeśli ktoś zrobi to za Ciebie? Jednak u zwierząt samice same popychają swoje dzieci do podejmowania ryzyka. Wyrzucają je z gniazda, aby zasmakowały prawdziwego życia. Wychodzą na pierwsze łowy i widząc jakieś małe lokum, zwierzęta nie wiedzą jakie lub czyje może być gniazdo leżące przed nimi. Być może mieszka w nim mały ptak, którego pokona się bez trudu. A może to lokum wielkiego tygrysa, który zjada wszystko, co tylko znajdzie się w pobliżu. Nauka oparta na doświadczeniu sprawia, że zapamiętujemy najwięcej. Dlatego młode muszą same eksperymentować z otoczeniem. Wkładając wysiłek w działania, odczuwamy większą satysfakcję po osiągnięciu sukcesu. Nie wiadomo, czy zwierzęta odczuwają tak skomplikowane emocje, ale wyraźnie cieszą się, gdy uda im się znaleźć pożywienie. Ludzie są bardzie zaawansowanymi istotami i odczuwają szereg różnych emocji. Cieszą się, są dumni, czują satysfakcję, a w gorszych chwilach, są rozczarowani, czują wstyd, zażenowanie. Taki wachlarz różnych ekspresji pozwala nam jeszcze lepiej reagować na otoczenie. Widzimy, co czują inni i możemy dostosować nasze reakcje do ich uczuć. Nie będziemy krzyczeć na kogoś, kto wyraźnie jest smutny i ma ochotę się rozpłakać. Zwierzęta nie mają takich dylematów. One robią to, co podpowie im instynkt. Nie dbają o uczucia innych, starają się w pierwszej kolejności zaspokoić samych siebie. Dzięki temu stają się lepsi i silniejsi i potrafią poradzić sobie w każdych warunkach. Można by się zastanawiać, która droga jest lepsze, zwierzęca czy ludzka. Jednak to nie do nas należy wybór. Należy dostosować się do środowiska, w którym żyjemy. W przeciwnym razie możemy zostać wykluczeni i wtedy musielibyśmy sobie radzić już całkiem sami. Bez względu na poglądy, czasem warto się podporządkować.
